Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Τοπίο στην Εθνική Οδό Τρικάλων-Άρτας


Από το Φράγμα της Μεσοχώρας έως τη διασταύρωση για τον Τερπνά και το Γκολφάρι, σε μια διαδρομή 20 περίπου χιλιομέτρων, η Εθνική Οδός Τρικάλων-Άρτας συντροφεύει τον ρου του Αχελώου προσφέροντας στον ταξιδιώτη τοπία εξαιρετικής ομορφιάς. Η φωτογραφία έχει ληφθεί λίγες εκατοντάδες μέτρα μετά την έξοδο από τη σήραγγα στη Σκάλα Σκορλίγκα. Οι επιβλητικές πλαγιές με την πρώιμη ανοιξιάτικη βλάστηση ανήκουν στο όρος Χατζή και υψώνονται σχεδόν κάθετα πάνω από τη χαράδρα του Αχελώου φθάνοντας έως τα 2.000 μέτρα.

6 σχόλια:

Αποστόλης είπε...

Απερίγραπτη ομορφιά!

Θοδωρής Κλιάφας είπε...

Γειά σου Αποστόλη, η περιοχή αυτή είναι θησαυρός για όλους, φυσιολάτρες και φωτογράφους.

ΚΑΠΡΟΪΤΗΣ είπε...

Θοδωρή καλησπέρα . Ξέρεις το δημοτικό τραγούδι που λέει : Τι χάρες έχουν τα βουνά , μονάχα εγω γνωρίζω ; Και μόνο η εικόνα , σου φτιάχνει την ψυχική διάθεση και σε ηρεμεί .

Θοδωρής Κλιάφας είπε...

Τις χάρες των βουνών τις γνωρίζω κι εγώ, αυτό που δεν ξέρω είναι τα ονόματα (αν έχουν) αυτών των κορυφών που υψώνονται πάνω από το χωριό σου. Βρήκα κάποια στοιχεία στον χάρτη της "Ανάβασης", όπου συνήθως δεν υιοθετούνται οι "ελληνικούρες" της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού αλλά οι ονομασίες που δίνουν οι ντόπιοι. Έχεις μήπως υπόψη σου πώς τις ονομάζουν οι ντόπιοι;

ΚΑΠΡΟΪΤΗΣ είπε...

Θοδωρή καλησπέρα και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ . Το βουνο που υψώνεται ακριβώς πάνω απο το ΚΑΠΡΟ εμείς το λέμε Καπροβούνι , ( όπως το βλέπεις απο απέναντι ) και την ψηλότερη κορυφή δεξιά και πίσω την λέμε Καταφίδι . Η διευρυμένη κοινότητα Νεραϊδας (είμαστε μέσα ) έχει εκδόσει ένα βιβλίο σε συνεργασία με τον Η.Προβόπουλο , με τίτλο : Ορεινή πατρίδα - στην πίνδο , στον άσπρο . Αν μπορέσεις και το βρείς έχει πολές χρήσιμες πληροφορίες για την ορεινή μου πατρίδα .

Θοδωρής Κλιάφας είπε...

Χρόνια Πολλά Αποστόλη. Οι ονομασίες που αναφέρεις είναι ίδιες με αυτές στον χάρτη της Ανάβασης. Ωστόσο ακόμα πίσω από το Καταφίδι θα πρέπει να βρίσκεται η Βρομερή (ίσως είναι αυτή που φαίνεται σε αυτή εδώ τη φωτογραφία, μάλλον όμως δεν είναι ορατή από το χωριό σου). Το βιβλίο του Προβόπουλου το έχω ξεφυλλίσει στη βιβλιοθήκη του Σ.Π.ΟΡ.Τ., του ορειβατικού μας συλλόγου. Θα το ξανακοιτάξω.