Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Τοπίο στον αυχένα Μάντρα Χότζα

12 σχόλια:

Αποστόλης είπε...

Μου αρέσει πάρα πολύ το Χαλίκι, με την πρώτη ευκαιρία θα το επισκεφθώ και θα περπατήσω τις όμορφες τοποθεσίες του. Θοδωρή, επί τη ευκαιρία της κατακλυσμιαίας βροχοπτώσεως στην Βέροια (χρόνια είχα να δω τόσες αστραπές, τόσους κεραυνούς και να ακούσω τόσες βροντές, ωραία ήταν αν εξαιρέσεις το χαλάζι που έπεσε κάπου) ήθελα να σε ρωτήσω αν σου έχει τύχει βροχή πάνω στα βουνά την οποία φωτογράφησες, σπάνια έχω συναντήσει φωτογραφίες με αυτό το θέμα, αν έχεις καμία ανέβασέ τη. Τώρα θα μου πεις ποιος κάθεται στα βουνά με καταιγίδα…, έ, μάλλον εγώ, θα το κάνω κάποια μέρα και αυτό, θα πάω βαθιά στο δάσος όταν αρχίσει να βρέχει, θα κουρνιάσω κάτω από καμιά Οξυά (καθότι αλεξικέραυνη, βλ, Σεραφείμ Κ. Τσιτά. Τ’αγριόδεντρα του βουνού και του λόγγου, σελ 77. Αθήναι. 1978) και θα φωτογραφίσω τα πάντα :-)

Βασιλική είπε...

Αποστόλη φαίνεται πως και είμαστε οι δυό πιστότεροι αναγνώστες-θεατές του μπλογκ και πως συγκλίνουν οι προτιμήσεις! :) Ο Θοδωρής έχει βάλει πριν με και μετά τη βροχή στην Κρανιά. Οι καλοκαιρινές οι μπόρες προσφέρονται για φωτογραφίσεις, μακάρι να έχει και να βάλει και άλλες. Επίσης ενδιαφέρον θα είχανε οι φωτογραφίες με το καλοκαιρινό φως του πρωϊνού, έξι με οκτώ βαριά δηλαδή, το φως εκείνο που τα δυϊλίζει όλα δηλαδή και πρέπει να έχεις τον ήλιο πίσω σου.
Επ΄ ευκαιρείας Θοδωρή, είμαι σίγουρη πως σιγά σιγά εάν επεκτείνεις τις περιηγήσεις σου όλες οι εφημερίδες τις κεντρικής Ελλάδας θα σε έχουν σημείο αναφοράς! :) [είτε με λινκ, είτε όχι]

Αποστόλης είπε...

Πιστότατοι, πάει και τέλειωσε ^ ^ Ε, ναι, αφού ο Θοδωρής είναι καταπληκτικός φωτογράφος, εγώ παρακολουθώ το ιστολόγιο απ’ την αρχή του και έχω συγκεντρώσει τις φωτογραφίες σε μια πολύ ωραία συλλογή που την «αγναντεύω» κάθε μέρα (και είναι όλες τόσο ωραίες που δεν ξέρω ποια να πρωτοβάλλω στην επιφάνεια εργασίας, τώρα μέχρι νεωτέρας έχω την πρώτη απ’ το Δειλινό στη Δρακότρυπα). Όντως συγκλίνουν οι προτιμήσεις μας, και εμένα μου αρέσει το πρωινό φως, ειδικά στα δέντρα με φόντο τον καταγάλανο ουρανό, και στα παλαιά σπίτια. Τις φωτογραφίες απ’ την Κρανιά στις οποίες αναφέρεσαι τις έχω δει και είναι πολύ καλές, αλλά δεν τραβήχτηκαν εν μέσω βροχής ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Σκέφτομαι να κάνω μια τέτοια συλλογή όταν μου δοθεί η ευκαιρία (στενά το κόβω βέβαια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…), από μικρό με γοήτευαν οι καταιγίδες πάνω στα βουνά, στις ερημιές βαθιά μέσα στα δάση και στα ξέφωτα. Αυτή η μαυρίλα και το λυκόφως του ουρανού, οι βροντές, ο δροσερός ευωδιαστός αέρας που φέρνει τη βροχή απ’ όλες τις μεριές, οι χιλιάδες μυρωδιές απ’ τα δέντρα, το χόρτο και το χώμα και μετά αυτή η δροσιά, ο ήλιος ανάμεσα απ’ τα σύννεφα, τα πουλιά που αρχίζουν ξανά να κελαηδούν, οι σταγόνες που λαμπυρίζουν στα κλαδιά, η ησυχία… και να είσαι εκεί μόνος στη μέση του πουθενά, είναι κάτι που μου αρέσει τόσο πολύ που δεν μπορώ να το περιγράψω :-)

Και μια διόρθωση, Σεραφείμ Κ. Τσιτσάς λέγεται ο συγγραφέας του προαναφερθέντος υπέροχου φυσιολατρικού βιβλίου δασικής λαογραφίας.

Θοδωρής Κλιάφας είπε...

Καλησπέρα, Αποστόλη και Βασιλική και σας ευχαριστώ για τις καλές σας κουβέντες. Οι πρωινές φωτογραφίες είναι οι πιο δύσκολες, γιατί αυτό που φαντάζει υπέροχο στο μάτι δεν αποδίδεται πάντοτε ικανοποιητικά μέσω του φακού. Το ίδιο και με την βροχή, που είναι μια εμπειρία πολλών μαζί αισθήσεων, αφήστε που το φως συνήθως είναι λιγοστό. Από τις φωτογραφίες της Κρανιάς που ανέφερε η Βασιλική η μία είναι τραβηγμένη υπό βροχή (με παρουσία όμως και ήλιου), οι χοντρές σταγόνες που πέφτουν φαίνονται καθαρά. Πρέπει να υπάρχει ακόμα μία στο μπλογκ, τραβηγμένη με βροχή σε μια στροφή της ασφάλτου κοντά στα Τρία Ποτάμια του Ασπροποτάμου. Γενικά πάντως, στη βροχή σπάνιες είναι οι ευκαιρίες για καλό φωτισμό, ενώ αντίθετα η ομίχλη προσφέρεται για φωτογραφίσεις, ιδιαίτερα για ασπρόμαυρες. Βασιλική, οι εφημερίδες το έχουν παρακάνει,
γι'αυτό και αποφάσισα να σταματήσω προς το παρόν τον εμπλουτισμό του μπλογκ. Από φθινόπωρο και βλέπουμε, αν και μάλλον θα αναζητήσω άλλους -πιο παραδοσιακούς- τρόπους παρουσίας.

Αποστόλης είπε...

Καλησπέρα Θοδωρή, εμείς σ’ ευχαριστούμε για τις ωραίες στιγμές που μας προσφέρεις με τις φωτογραφίες σου, ταξιδεύουμε και εμείς :-) Που λες, την φωτογραφία από τα Τρία Ποτάμια! έβλεπα χθες που έβρεχε και είπα να σε ρωτήσω αν είχες τραβήξει και άλλες με το ίδιο θέμα, και τώρα που το λες και το παρατηρώ, όντως, σε μια απ’ τις φωτογραφίες της Κρανιάς φαίνονται οι σταγόνες, δεν το είχα προσέξει! Πάντως το ότι είναι δύσκολο θέμα η βροχή είναι, γι’ αυτό και θέλω να προσπαθήσω να δημιουργήσω μια τέτοια συλλογή. Όσον αφορά το ιστολόγιο Θοδωρή, με λυπεί η απόφασή σου πολύ, αλλά φίλτατε έχεις απόλυτο δίκιο να αγανακτείς. Περιμένω εναγωνίως (εάν βέβαια κατάλαβα καλά και δεν κάνω λάθος) τους «πιο παραδοσιακούς» τρόπους παρουσίας ;-) :-)

Θοδωρής Κλιάφας είπε...

Αποστόλη, καλές είναι οι φωτογραφίες ως έναυσμα για ταξίδια του νου, αλλά τίποτε δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη ζωντανή επαφή με έναν τόπο. Τώρα με την Εγνατία και την ολοκλήρωση του τμήματος Γρεβενά-Παναγία το Χαλίκι θα απέχει από τη Βέροια λιγότερο από δύο ώρες. Όσο για τους "παραδοσιακούς" τρόπους, το σκέφτομαι, αλλά χρειάζεται πολύ δουλειά και δεν ξέρω πώς μπορεί να λειτουργήσουν οι φωτογραφίες τακτοποιημένες σε σελίδες. Στο διαδίκτυο ο χρήστης έχει περισσότερους βαθμούς ελευθερίας σε σχέση με τον κλασικό αναγνώστη, το πάνω και κάτω, το μπροστά και πίσω, το ύστερα και το μετά δεν έχουν την ίδια έννοια που έχουν σε ένα λεύκωμα. Όπως και να'χει, σου εύχομαι καλό καλοκαίρι.

Αποστόλης είπε...

«…τίποτε δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη ζωντανή επαφή με έναν τόπο», αυτό ξαναπέστο... Καλό καλοκαίρι Θοδωρή, καλά να περάσεις :-)

Βασιλική είπε...

Καλό καλοκαίρι και στους δυό σας κι από μένα, :)

Αποστόλης είπε...

Καλό καλοκαίρι Βασιλική :-)

ΚΑΠΡΟΪΤΗΣ είπε...

Παιδιά καλημέρα . Υπάρχουνε και άλλοι πιστοί αναγνώστες του Θοδωρή και αφού έχω την ευκαιρία να τον ευχαριστίσω για άλλη μια φορά που έκανε τον κόπο και ανέβηκε μέχρι την ορεινή μου πατρίδα και την φωτογράφησε . Καλό καλοκαίρι σε όλους .

Ανώνυμος είπε...

Οι φωτογραφίες του κου Θοδωρή Κλιάφα ήταν η αφορμή για μένα να μάθω καλύτερα τον τόπο καταγωγής μου -ευρύτερο νομό τρικάλων- και ευκαιρία να επισκεφθώ πολλές απ τις περιοχές αυτές απο κοντά! Το φοβερό είναι ότι παρότι ο τόπος μας είναι θεωρητικά μικρός, από το 2007 που ξεκίνησα όποτε επισκέπτομαι την πατρώα γη -Βασιλική Τρικάλων- να με τραβούν τα βουνά μας σαν μαγνήτης παρόλο που έχω επισκεφθεί πολλές περιοχές, ακόμα να νοιώθω ότι έχω αφήσει εξίσου αρκετές απ έξω....που θα μου πάει όμως...
Χίλια ευχαριστώ στον Θοδωρή που απαθανατίζει με καταπληκτική μαεστρία στη μηχανή του τις ομορφιές της γης μας που είναι απο τις ομορφότερες πιστευω στην ελληνική γη!
Χρήστος απο Βασιλική Τρικάλων

Θοδωρής Κλιάφας είπε...

Καλησπέρα Χρήστο, είναι πάντοτε χαρά μου οι φωτογραφίες μου να στέκονται η αφορμή για μια εγγύτερη επαφή με την περιοχή. Σε ευχαριστώ, Θοδωρής